Mensen met een beperking trouwen massaal voor één dag op het Zomerterras
Al vijftien jaar lang is het hét feest voor mensen met een beperking: de Dag Zonder Drempels. Traditiegetrouw wordt het terrein van het Zomerterras in Vlaardingen in het laatste weekend omgetoverd tot de plek waar vooral deze doelgroep een bijzondere dag kan beleven.
Het evenement is vaste prik voor veel Vlaardingers en trekt standaard honderden bezoekers. Ondanks dat de activiteiten elk jaar min of meer hetzelfde zijn, worden er ook nieuwe tradities geboren. Zo is al twee jaar op rij ‘trouwen voor één dag’ het absolute hoogtepunt voor de bezoekers.
Drie trouwambtenaren van de gemeente Vlaardingen zijn aanwezig om de onwettelijke huwelijken te voltrekken. Op deze manier kunnen mensen met een beperking voor één moment meemaken wat ze andere mensen in het echt zien doen. Iedereen staat in de rij om het jawoord te geven bij de trouwlocatie op het terrein.
Zo ook Cheyenne. Zij stapt voor één dag met Bjorn in het huwelijksbootje. En dat hebben ze dit jaar grootser aangepakt dan vorig jaar, toen ze ook al voor één dag trouwden. Het echtpaar mag als eerste op deze zaterdagmiddag. Glunderend geven ze elkaar het jawoord. “Nou wil ik wel in het echt met Bjorn trouwen”, laat Cheyenne na afloop weten.
Maar niet alleen de trouwlocatie is populair. Ook de verschillende optredens, de silent disco en de tent met knutselactiviteiten vallen in de smaak. Daarnaast kunnen bezoekers judoën, een ritje in de draaimolen maken (die ook geschikt is voor mensen in een rolstoel) of gratis pannenkoeken eten.
Vrijwilligers
Ongeveer honderd vrijwilligers zorgen voor de begeleiding en dat is een unicum in Vlaardingen. “We willen allemaal iets terugdoen voor de stad”, is de verklaring van Mamon Salman, voorzitter van de stichting.
Salman hoopt dat het evenement blijft groeien. “Mijn doelstelling is om deze dag ieder jaar mogelijk te maken. We zijn altijd op zoek naar sponsoren en begunstigden”, zegt hij. “Gelukkig hebben we heel veel trouwe sponsoren die niet financieel bijdragen, maar wel in natura, zoals t-shirts voor de vrijwilligers.”